dinsdag 30 oktober 2012
Tante bezocht een museum
Samen met haar vriendin en oud-collega Fifties Darling bezocht Tante het Gemeentemuseum te 's-Gravenhage. Daar bewonderden ze de tentoonstelling over mode uit de jaren '50: Fabulous Fifties Fabulous Fashion. Een aanrader voor alle liefhebbers van modegeschiedenis.
De tentoonstelling is geordend naar thema: de huisvrouw met schort en bloemetjesjurk, spectaculaire baljurken, kantoorkleding, badmode, etc. Er stonden genoeg fraaie stukken tussen die Tante zo zou dragen, waaronder een bruin Dior mantelpakje en onderstaande roze jurk (die uiteraard uit de jaren '40 komt, een tijdperk dat Tante nog meer bekoort dan de fifties).
Los van deze tentoonstelling is het Gemeentemuseum, ontworpen in de jaren '30 door architect Berlage, een feest op zich. Er is nu tevens een tentoonstelling over Mondriaan en de Stijl en ook de topstukken uit het Mauritshuis zijn er te bewonderen.
Tante vergaapte zich aan de kleurrijke kunstwerken van Hans van Benthem, waaronder dit lieverdje:
De foto's van Tante zijn gemaakt door Fifties Darling. De plaatjes van de pastelkleurige feestjurken en de bloemetjesjurken komen van de Radio 1 website.
Rood A-lijn jasje: gekregen van Tantes stiefschoonmoeder
Blouse: Kringloopwinkel Maarssen
Camee hangertje: Marktplaats.nl
Jeans: Miss Etam (altijd)
Schoenen: tweedehands Dr. Martens via Episode
Streepjessokken: Wibra
Groene bril: Hans Anders
Schoudertasje: van oma zaliger
zondag 28 oktober 2012
Herfst! Met nieuw kapsel.
Tante is terug van een blog-pauze. Excuses voor de lange stilte. Haar nieuwe baan neemt veel tijd in beslag, maar ze zal proberen toch weer eens wat te schrijven.
Zie hier haar nieuwe kapsel, zowaar met pony. Het was weer eens tijd voor iets nieuws. Voeg daar een kleurrijk ensemble aan toe en Tante was klaar om uit lunchen te gaan met haar liefhebbende echtgenoot.
Vintage jasje; Sussies, Utrecht
Vintage rok (Trevira): Giensch, Utrecht
Blouse en riem: Primark
Laarsjes met spekzolen: Men at Work
Tasje: van oma zaliger
dinsdag 21 augustus 2012
Een bijzondere bruiloft
Tante woonde vandaag wederom een bruiloft bij, en wel een heel bijzondere: vandaag trouwde haar vader. Een heuglijke dag! v.l.n.r: Nonkel, Tante, de bruid (sinds vandaag officieel stiefmoeder) en bruidegom (Tantes vader) en broers.
Tantes vader oordeelde dat bij een informele bruiloft in het niet-zo-fraaie Oostburg een passend decor voor de trouwfoto hoort. En inderdaad...deze containers waren kleuriger en fraaier dan het gemeentehuis zelf. Maakt u zich echter geen zorgen over het gebrek aan romantiek. Dat werd ruimschoots goedgemaakt met een zonnig feestje in de tuin met bubbels, taart en veel worstebrood.
De bruiloft had een zeer informeel karakter, dus hoed, kousen en handschoenen mochten thuisblijven. Tante koos voor een roze vintage jurk uit de jaren '60 (naar schatting), lakschoentjes van low budget-winkel Primark en een raffia kralentasje met houten hengsel uit de jaren '60.
Roze jurk met parelknoopjes en plissé rok: Episode Utrecht, 25 euro
Zwart leren riempje: Sussies Utrecht, 5 euro
Zwarte lakschoenen: Primark, 13 euro
Vintage handtas van antiekmarkt: 20 euro
Victoriaans hangertje met emaille engeltje: verjaarskado
dinsdag 17 juli 2012
Dames dansen samen: New York 1939
Deze amateurfilm, geschoten op de World's Fair in New York in 1939, laat zien hoe normaal het was voor dames om samen te dansen. Het is bijzonder dat de film in kleur is, maar er is uiteraard nog geen geluid bij. Denkt u er dus een fijn swingnummer onder.
Het is natuurlijk heel handig om als dame te kunnen leiden. Op stap met zussen of vriendinnen heb je altijd een partner bij de hand. Je kan bovendien makkelijk samen oefenen en het dansen als leider is heel leerzaam, omdat je de signalen die je van je danspartner krijgt beter leert begrijpen.
Maar het is ook erg moeilijk! Tante moest het laatst tijdens een lindy hop les eens proberen en haar voeten raakten compleet in de knoop. Laat staan dat ze de dame fijn kon laten dansen en wist wat ze met armen en handen moest doen. Nee, dat leiden vergt veel oefening. Een leider moet immers anticiperen, variaties en passen bedenken, naar de muziek luisteren en ook nog eens opletten dat zijn partner niet botst met anderen. Een zware taak....laat Tante maar braaf volgen. En petje af voor Nonkel!
woensdag 11 juli 2012
Vintage knikkerspel: Poosh-m-Up!
In de lokale kringloopwinkel kocht Tante voor 10 euro een prachtig kleurrijk oud knikkerspel. Het zat nog in de originele doos en was helemaal intact, inclusief metalen knikker. Tante deed hem Nonkel cadeau. Die verlangde immers al tijden naar een eigen flipperkast. Nu zijn die apparaten nogal prijzig, groot en bewerkelijk, dus dit was een symbolisch doch decoratief alternatief.
Het spel heeft helaas geen flippers, maar wel twee lanceerveren en talloze manieren om punten te scoren. Eerlijkheid gebied te zeggen dat het spel wel snel ging vervelen. Nonkel en Tante besloten het aan de muur te hangen en daar komt het uitstekend tot zijn recht.
Tante denkt dat het spel in de jaren '50 is gemaakt (gezien de stijl van de cartoons). Op marktplaats wordt momenteel overigens precies hetzelfde spel aangeboden, dus uniek is het niet. Er werden in die tijd veel van dit soort Poosh-m-Up! knikkerspellen gemaakt. Googlen wijst uit dat sport en clowns populaire thema's waren.
Als Tante een groot huis zou hebben, zou ze een spellenkamer inrichten, met poolbiljart, flipperkast en ter decoratie aan de muur deze kleurige spellen.
zondag 24 juni 2012
Bladgoud klatergoud
In haar favoriete antiekwinkeltje kocht Tante deze kleine hanger. Achthoekig, met achter glas een stukje bladgoud. De hanger was waarschijnlijk ooit verguld, maar dat is er bijna helemaal afgesleten.
Erg mooi vindt Tante het hangertje niet. Wel bijzonder. Het is duidelijk veel gedragen. Misschien door iemand die ooit een klein flintertje goud vond en dacht: "Daar ga ik iets van maken!" en het vervolgens op deze manier trots aan de wereld toonde.
Hoe oud het is, is moeilijk te zeggen. Eind 19de eeuw waren achthoekige sieraden wel in de mode, maar het hangertje kan ook veel jonger zijn. Waardevol is het zeker niet, maar voor 2 euro is dit toch een amusant kleinood, waar Tante weer fijn over kan fantaseren.
maandag 11 juni 2012
Wonderbaarlijke acrobatiek
In dit spectaculaire filmpje met acrobatiek uit de Hollywood revue van 1929 wordt een dame door drie heren opgetild en rondgezwierd. Adagio Dance was de name van deze kunstvorm, al lijkt het begrip 'adagio' zeer misplaatst.
Tantes maag draaide zich toch een beetje om bij het laatste deel, waarin de dame als springtouw wordt gebruikt. Al met al zeer vermakelijk, mede door het humoristische commentaar van presentator Jack Benny. 6.30 minuten puur amusement. Beetje escapisme voor de maandag.
zaterdag 9 juni 2012
American Shirt Dress
Tante had lunch met vriendin en collega blogger Fifties Darling, een kleine shopping spree in de Epsiode en vervolgens een chique bruiloftsreceptie en diner voor twee. Wat een decadente dag! En dat alles in een blauwe American Shirt Dress uit de jaren '80, die Tante vorig jaar cadeau kreeg van een vriendin.
Deze jurk is gemaakt van 50% katoen en 50% polyester. Lekker luchtig en er komt geen strijkbeurt aan te pas. Goed te combineren met petticoat. De rok heeft elastiek in de taille en steekzakken in de rok. Misschien is dit wel Tantes lievelingsjurk: chique, opbeurend en comfortabel tegelijk. Hij is destijds gemaakt in veel verschillende kleuren en op bijvoorbeeld de site van Etsy te koop. In Nederland is Tante helaas nog geen andere exemplaren van dit merk tegengekomen.
Hoge naaldhakken waren helaas niet geschikt voor de keien van Utrecht centrum, noch voor het staan op een receptie. Vandaar de two tone leren pumps met brede hak (Giensch). De vintage bordeauxrode tas (ook Giensch) is tegenwoordig weer helemaal in de mode. Er past lekker veel in als je het riempje losmaakt.
Al met al was het een geweldig leuke dag. Zoals u ziet kwam zelfs de zon nog door!
De foto's zijn gemaakt door Fifties Darling.
donderdag 7 juni 2012
Enigszins modern
Vandaag ging Tante enigszins modern gekleed. Schrik niet, ze draagt ook vintage (een tweed jasje van Laura Dols), maar verder kleding uit de grote budget winkelketens uit onze moderne winkelstraten.
Deze kleurencombinatie stond haar wel aan en het zomerweer liet op zich wachten, dus een jasje was gewenst. De bordeauxrode Dr. Martens brogues kosten pijn en moeite om in te lopen, maar dat was de moeite waard. Deze schoenen vragen om bijzondere sokken en iets opgerolde broekspijpen, wat bij een chino toch al gebruikelijk is.
Jasje: Laura Dols
Donkerblauwe chino broek: H&M
Shirt met oranje baan: Hema
Schoenen: nieuwe bordeauxrode Dr. Martens
Sokken: Van Haren
Shawl: Primark
dinsdag 1 mei 2012
Een geweldige Vrijmarkt-vondst
Tante is dol op Koninginnedag. Bij het ontbijt bestudeert ze de ensembles van de hoogheden en vervolgens stort ze zich in de mensenmassa op de Vrijmarkt. Ieder jaar lukt het haar wat interessants te vinden. Vorig jaar waren het drie ingelijste modeprenten uit 1830-1845 voor 12,50 euro. Dit jaar vond ze een wel een heel bijzonder stukje antiek:
Dit object lag op een kleedje tussen oud speelgoed en beduimelde chicklit. Tante zag meteen dat het apparaatje zeker 100 jaar oud moest zijn, maar had geen idee waar het voor diende. Aan de binnenzijde een wieltje en een veer. Aan de buitenzijde een los draaiend klepje. Ook de verkoopster wist van niets, maar verzekerde haar dat het 'heel oud' was. De ouderwetse dames op de voorzijde zagen er inderdaad zeer Edwardiaans uit. Toen Tante de achterzijde bekeek zag ze dat het een souvenir van de Wereldtentoonstelling te Parijs betrof. Vreugde alom.
Na van de gevraagde 2 euro nog 50 cent te hebben afgedongen (schande!), stak Tante het voorwerp in haar tas. Nonkel en Tante speculeerden; wat zou het zijn? Was het een aansteker? Naaigerei? Het wieltje aan de zijkant, het tuutje en het losse klepje riepen veel vragen op.
Gelukkig stond op het voorwerp met wiens patent we te maken hadden: G. Minisini uit Turijn.
Gaspare Minisini bleek een uitvinder te zijn op het gebied van de fotografie. Op internet vond Tante een vergelijkbaar voorwerp en daarbij het document waarin het patent wordt beschreven met tekeningen en al.
Het betreft een patent uit 1895, dat is verleend voor 15 jaar. (het is dus een souvenir van de Wereldtentoonstelling van 1900 en niet die van 1889, toen de Eifeltoren opende).
En wat bleek? Dit blikken apparaatje is een zaklampje. Door aan het wieltje te draaien kwam er magnesiumdraad uit het tuitje. Het klepje diende helemaal naar boven gedraaid te worden, om zo het licht te reflecteren. Zo kon het ook als flitser voor fotografie worden gebruikt. Handig! In het patent staat trouwens: ook te gebruiken in mijnen, tunnels, of waar het maar van pas komt.
Op internet vond Tante deze versie, waarbij de binnenzijde met magnesiumlint nog intact is:
Nu is het gegeven van een gepatenteerde draagbare zaklamp/magnesium-flitser al schitterend, maar het feit dat het hier een souvenir van de Wereldtentoonstelling van 1900 betreft, maakt het een heel bijzonder verzamelobject. De afgebeelde Eifeltoren heeft in de top een helder licht. Hier is over nagedacht door de maker van dit souvenir, want wanneer het magnesiumdraad wordt aangestoken, brandt het boven de top van de Eifeltoren.
Zo'n gadget is natuurlijk het ideale souvenir van een Wereldtentoonstelling. Beter kan Koninginnedag toch niet worden?
Andere vondsten:
een hele lading Agatha Christie pockets:
zwarte flamencowaaier:
Lijvig werk over de Depressie in de V.S.:
petit point etuitje met katoenen zakdoeje (circa 1940):
oude boeken:
geruit jersey rokje:
maandag 30 april 2012
Bruiloftsgasten
De bruid stuurde Tante deze twee foto's, waarop zij met Nonkel te zien is als gast op de bruiloft. Een haast koninklijke aangelegenheid. Het was een prachtige dag. De foto's zijn genomen door Lisette Jacobs.
Meer informatie over Tantes ensemble in de vorige post.
Abonneren op:
Posts (Atom)